Na een rustig dagje in huis ben ik samen met Carolina en Anne-Marie, beiden uit Finland, het nachtleven ingewandeld. We wilden samen gaan folkdansen. En blijkbaar is dat niet zo in trek bij de jongelui, dus meer sympathisanten vonden we niet.
Na een verfrissende wandeling door wind en sneeuw kwamen we toe in de Kolibri. Meteen moest ik zo denken aan van die oude films zoals Grease met roze, paars, goud en discoballen. Maar we waren nog te vroeg voor het optreden van de band, dus zijn we eerst nog een pint gaan pakken. Ik ben voor de peary of zoiets gegaan, want bier is toch mijn ding niet. We zijn daar dan de andere exchange students tegengekomen en nog een Finse jongen, Tero. Deze laatste hebben we nog kunnen overtuigen om met ons mee te gaan folken. Hadden we toch al één jongen aan onze zijde.
De folk is heel anders dan de boombals, folkroddelsbals en dergelijke die we gewoon zijn in ons Belgisch landje. Het was eigenlijk geen folk, maar het was wel heel fijn en grappig. Het was een bandje dat ook toffe rock’n roll muziek speelde.
We moesten onze loep boven halen om mensen van onze leeftijdscategorie te vinden. Dus Tero had zijn handen vol met ons drie. En blijkbaar moet je uit beleefdheid altijd twee dansjes met een zelfde persoon dansen. Hier heb ik soms een foutje begaan, maar dit wist ik toen nog niet. Vandaar dat ze me er even op gewezen hebben. Ambetant als sommigen je arm bijna uit de kom dansen. En al die oudere mensen spreken amper een woord Engels en de meesten zijn dan nog zat ook, waardoor het beetje Engels nog rampzaliger wordt. Maar het was genieten, ik denk dat ik wel nog eens terug zal gaan.
Na een verfrissende wandeling door wind en sneeuw kwamen we toe in de Kolibri. Meteen moest ik zo denken aan van die oude films zoals Grease met roze, paars, goud en discoballen. Maar we waren nog te vroeg voor het optreden van de band, dus zijn we eerst nog een pint gaan pakken. Ik ben voor de peary of zoiets gegaan, want bier is toch mijn ding niet. We zijn daar dan de andere exchange students tegengekomen en nog een Finse jongen, Tero. Deze laatste hebben we nog kunnen overtuigen om met ons mee te gaan folken. Hadden we toch al één jongen aan onze zijde.
De folk is heel anders dan de boombals, folkroddelsbals en dergelijke die we gewoon zijn in ons Belgisch landje. Het was eigenlijk geen folk, maar het was wel heel fijn en grappig. Het was een bandje dat ook toffe rock’n roll muziek speelde.
We moesten onze loep boven halen om mensen van onze leeftijdscategorie te vinden. Dus Tero had zijn handen vol met ons drie. En blijkbaar moet je uit beleefdheid altijd twee dansjes met een zelfde persoon dansen. Hier heb ik soms een foutje begaan, maar dit wist ik toen nog niet. Vandaar dat ze me er even op gewezen hebben. Ambetant als sommigen je arm bijna uit de kom dansen. En al die oudere mensen spreken amper een woord Engels en de meesten zijn dan nog zat ook, waardoor het beetje Engels nog rampzaliger wordt. Maar het was genieten, ik denk dat ik wel nog eens terug zal gaan.
2 comments:
hahahanne toch en hoe was de naam van de groep?
hallo, gisteren uw zusje tegengekomen, toevallig terwijl we aant spelen waren in leuven... :-)
hopelijk weet ge nu wie ik ben!!! haha!! veel plezier ginder en dans nog goe!!
adios
wouter (van mechelen)
Post a Comment