Deze ochtend hebben Chloé en ik de bus genomen naar Helsinki. Daar ontmoetten we Claudio, Marc en Dom. Mensen die we in St-Petersburg hadden leren kennen. We bezochten de kerk in een rots, die ik ondertussen niet meer zou terugvinden. Want de drie jongens zeiden een andere richting. We volgden Dom zijn weg, die totaal verkeerd was en we kwamen terecht in een stukje Helsinki die ik nog nooit had gezien. Dan zijn we een andere kant uitgegaan en uiteindelijk hebben we het dan toch gevonden. Was heel erg de moeite. Het wordt voornamelijk gebruikt om concerten te geven omwille van de heel goede akoestiek. Die concerten schijnen wel de moeite te zijn.
Vervolgens wandelen we richting onze boot die ons naar Tallinn zal varen. Uiteindelijk moeten we ook nog rennen, want we waren wat lang in de kerk gebleven.
Op de boot doen we het wat rustig aan, wat met de kaarten spelen, de Finnen karaoke zien doen, babbelen… Rond vier uur in de namiddag komen we aan. We wandelen wat rond, luisteren naar onze gids Claudio, die al een klein beetje weet van Tallinn omdat hij er eerder al was geweest. We bezoeken een toren. Dan ontmoeten we onze couch. We dachten hem gewoon in de bar te ontmoeten, waar hij werkte, maar blijkbaar heb je een kaart nodig, want het is een privé bar. We hebben heel erg geluk met onze couch, want zijn flat is gelegen in bijna het centrum van Tallinn. Na een sightseeiing tour, eten we heerlijk in een café. Daarna drinken we nog wat. Voor het eerst probeer in Absint. De shot was groen, zoals verwacht, maar ik dronk het zoals een drankje, want het was nogal straf van alcohol. Daardoor zat het natuurlijk niet in mijn hoofd en zag ik helaas geen groene elfjes zoals in Le Moulin Rouge.
In het bierhuis hebben Chloé en ik een ‘oude Tallinn’uitgeprobeerd. Net zoals baileys met chocoladesmaak. Onze couch was ook nog afgekomen voor een biertje. We zijn dan maar met hem naar huis gegaan voor de sleutel en dan zijn wij het nachtleven nog ingegaan. We belandden in the Venus club. Voor vrouwen was de toegang zo goedkoop, maar de mannen helaas moesten heel wat meer dokken. Het was nineties muziek. Ik heb me goed kunnen uitleven. Moe vallen we uiteindelijk op slaap op de grond, die wonderbaarlijk heel goed lag. Maar eerst moesten we de kat uit de living zien te krijgen.
